“Ik ben niet blij met mijn nek. Helemaal niet. Echt niet. Hij is te lang. Te krom. Te dun. Te suf. Te vlekkerig, Te buigzaam. Te hoog. Te deftig. Te ….. nekkerig. Ja, mijn nek is te nekkerig.” Aldus de giraf Edward. Hij probeert er van alles aan te doen om zijn nek te camoufleren en kent alleen maar dieren met geweldige nekken. Zijn moeder vindt dat hij trots moet zijn op zijn nek. (“Tuurlijk, mam. Geloof je het zelf? Deze nek wil niemand.”)

Totdat hij Christo – een schildpad –  tegenkomt, die ook helemaal niet blij is met zijn nek. Christo legt op een geweldige manier uit dat hij zo graag een banaan uit een boom wilde plukken, maar hoe dat helemaal mis ging….

Ach, u begrijpt al wat er gaat gebeuren en hoe dit uitermate treurige verhaal toch vrolijk kan eindigen!

Prentenboek van Jory John & Lane Smith, schitterend vertaald door (de volgens mij nooit vakantievierende) Edward van de Vendel. Voor de kleuters, en jawel, ook leuk om zelf te lezen als je dat al kan!